O π.ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΟΣ ΤΙΜΑ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ π.ΚΩΝ/ΝΟΥ ΜΑΛΑΙΝΟΥ..

Ο ιερέας της ενορίας του Κάτω Αγίου Βλασίου  π. Κωνσταντίνος Κοντογεώργος, τιμά την μνήμη του μακαριστού  π. Κωνσταντίνου  Μάλαινου, στέλνοντας την παρακάτω επιστολή στο Blog  μας, επ ευκαιρίας του 40 ήμερου μνημοσύνου του που θα γίνει την Κυριακή 16 Οκτωβρίου  στον ιερό ναό Αγίου Βλασίου Αγρινίου.

π.ΚΩΝ/ΝΟΥ ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΟΥ

 Εις μνήμην

Του μακαριστού π. Κων/νου  Κων/νου Μάλαινου

 Πριν  από ένα μήνα περίπου ταξίδεψε στην αιωνιότητα ένας από τους παλαιότερους  Ιερείς της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, ο πρωτοπρεσβύτερος, π.Κωνσταντίνος  Μάλαινος, ο οποίος διηκόνησε την τοπική μας Εκκλήσία για περίπου 60  χρόνια, υπηρετώντας ως εφημέριος της θεοσόστου ενορίας του Αγίου Βλασίου, αλλά για μισό περίπου αιώνα και ως αρχιερατικός επίτροπος, όλων των ενοριών της περιοχής μας, που ανήκουν στην Μητρόπολη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου. Ο μακαριστός πατέρας Κων/νος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών αιφνιδίως από ανακοπή καρδίας.

 Στην πάσα η μικρή κοινωνία του τόπου μας, αγάπησε και έδειχνε πάντα την αγάπη της και τον σεβασμό της στον ακούραστο εργάτη, του αμπελώνα του Κυρίου μας, στον αγαπητό π. Κων/νο αναγνωρίζοντας στο σεβάσμιο πρόσωπο και την αγνή και ανιδιοτελή, καρδία του τον καλό ποιμένα. Κάτω από το ιερό Επετραχήλιο του, έβρισκαν ανακούφιση και παρηγοριά χιλιάδες πιστών και μεταξύ αυτών από μικρό παιδί κι εγώ. Οι συμβουλές του η αγάπη στο πρόσωπο μου και η εκτίμηση στο πρόσωπο του γέροντα ιερέα πατέρα μου, π.Αλεξίου Καραβάνα, ήταν για όλη την οικογένεια μας, μια απέραντη ευλογία.

Βλέποντας και παρακολουθώντας ο Επίσκοπος..., επί σειρά ετών την πορεία και την ανιδιοτελή προσφορά και αγάπη του, στον Αμπελώνα του Κυρίου, πέρα από την ιδιαίτερη αγάπη που έτρεφε στο πρόσωπό του, τον ετίμησε με το οφίκιο του Πρωτοπρεσβύτερου για τα μυρωμένα χρόνια της ιερωσύνης του της αυτοθυσίας του και της πνευματικής του προσφοράς.

Ο π. Κων/νος υπήρξε ομολογουμένως ιεροπρεπής, συνεπής αξιοπρεπής, ευγενής. Ο λόγος του ήταν συμβόλαιο. Ήταν δραστήριος θαρραλέος και ζωντανός άνθρωπος. Αφοσιωμένος στην παράδοση, στη τάξη. Εξαίρετος λειτουργός, που με την καθαρότητα και μεταλλικότητα της φωνής του, τη βιωματική του σχέση, την όντως μεγαλοπρεπή και αρχοντική εμφάνισή του, μετέδιδε πίστη, δημιουργούσε έξαρση και βοηθούσε τους εκκλησιαζόμενους να προσεύχονται και να δοκιμάζουν ιερείς ανατάσεις.

Υπήρξε ακούραστος λειτουργός και φίλος των  αγίων, τους οποίους κάθε τόσο τιμούσε, λειτουργώντας αγόγγυστα.

Υπήρξε στενός συνεργάτης του Μητροπόλίτη μας και το στήριγμα στα καθημερινά προβλήματα και την αγωνία της βιοτικής μέριμνας του σεπτού μας Ποιμενάρχου, σεβόμενος, διακονώντας και τιμώντας την υψηλή του αποστολή και το ευθυνοφόρο έργο του.

Ως νέος κληρικός και ως ένα από τα «πνευματικοπαίδια» του, που πήρα πολλά από τον πολυφίλητο γέροντα, σήμερα αισθάνθηκα την ανάγκη, να γράψω τούτες τις λιγοστές αράδες και  να τις αφιερώσω στην μνήμη του, ως ελάχιστο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης.

Πολυσέβαστε, αείμνηστε π.Κων/νε, αγαπημένη και ξεχωριστή μέσα   μας θα ζει η θύμησή σου.

Ας είναι η μνήμη σου αιωνία! Η ψυχή σου ας βρει καλόν Παράδεισο!

Ο Πανάγαθος Κύριος, ο αρχηγός της ζώής και του Θανάτου ας δώσει κουράγιο στην σεβαστή πρεσβυτέρα Βασιλική και στα εκλεκτά τέκνα σου, για να σηκώσουν την μεγάλη αυτή δοκιμασία του ταξιδιού σου στην αιωνιότητα